” اینکه عقرب ها می توانند با نیش زهرآگین خود درد شدیدی در قربانی ایجاد کنند، بر هیچ کس پوشیده نیست، اما نکات زیادی در مورد این بندپایان شگفت انگیز وجود دارد که اغلب افراد از آن بی خبر هستند. “
در این مقاله ۱۰ مورد از واقعیت های جالب درباره عقرب ها بیان شده است.
ده واقعیت جالب درباره عقرب ها
۱. عقرب ها زنده زا هستند
برخلاف سایر بندپایان که از طریق تخم گذاری تولید مثل می کنند، عقرب‌ها نوزادان شان را زنده به دنیا می آورند. به این گونه جانوران اصطلاحاً زنده زا گفته می شود. در بدن برخی از عقرب های ماده، غشایی مانند کیسه زرده ایجاد می شود، که نوزادان هم از این طریق و هم به کمک مادر تغذیه می شوند. در بعضی از انواع عقرب‌ها نیز، چنین ساختاری وجود ندارد و غذای نوزادان به طور مستقیم توسط عقرب مادر تأمین می شود. مرحله بارداری عقرب ها بسته به نوع گونه آن ها، بین دو تا ۱۸ ماه متغیر است. عقرب های تازه متولد شده تا زمان اولین پوست اندازی، سوار بر پشت مادرشان باقی می مانند و در آنجا محافظت می شوند.
۲. عقرب عمر طولانی دارد
بیشتر بندپایان در مقایسه با سایر جانوران، عمر نسبتاً کوتاهی دارند. بسیاری از حشرات که گروه بزرگی از بندپایان هستند، فقط چند هفته یا نهایتاً چند ماه زندگی می کنند اما در میان این بندپایان، عقرب‌ها بلندترین طول عمر را دارند. به طور معمول عقرب ها در طبیعت، دو تا ده سال زندگی می کنند. اما دیده شده که عقرب هایی که از آن ها نگهداری می شود، می توانند در حدود ۲۵ سال به زندگی ادامه دهند.
۳. عقرب ها موجودات باستانی هستند
اگر می توانستید ۳۰۰ میلیون سال به عقب برگردید، به یقین با عقرب هایی روبرو می شدید که بسیار شبیه به نوادگان امروزی خود بودند. شواهد فسیلی نشان می دهد که عقرب‌ها از دوره کربنیفر تا امروز، تقریباً بدون تغییر باقی مانده اند. به احتمال زیاد، اولین اجداد عقرب ها جانورانی آبزی بوده اند که در دریاها زندگی می کرده اند. در دوره سیلورین، ۴۲۰ میلیون سال پیش، تعدادی از این موجودات به خشکی ها راه یافته اند. تصور بر این است که عقرب های اولیه چشم های مرکب داشته اند.
۴. عقرب‌ها می توانند در هر شرایطی زنده بمانند
بندپایان بیش از ۴۰۰ میلیون سال در خشکی زندگی کرده اند. عقرب های امروزی می توانند تا ۲۵ سال عمر کنند و این امر تصادفی نیست. عقرب‌ها، قهرمان بقا هستند. یک عقرب قادر است یک سال کامل را بدون صرف غذا سپری کند. از آنجا که این جانوران نیز مانند خرچنگ های نعل اسبی ریه های کتابی دارند، می توانند تا ۴۸ ساعت در زیر آب زنده بمانند. با اینکه عقرب ها در محیط های خشک زندگی می کنند، می توانند تنها با رطوبتی که از غذایشان بدست می آورند، زنده بمانند! سوخت و ساز بدن عقرب ها بسیار کم است و فقط به اندازه یک دهم حشرات، به اکسیژن نیاز دارند.
با تمام این اوصاف می توان گفت عقرب‌ها تقریباً فناناپذیر هستند.
۵. عقرب ها به خانواده عنکبوتیان تعلق دارند
عقرب ها بندپایانی هستند که به کلاس تنندگان یا عنکبوتیان تعلق دارند.
انواع بندپایان عبارتند از:
- عنکبوت ها
- کنه ها
- مایت ها
- همه انواع موجودات شبیه به عقرب
مثل عقرب های شلاقی یا سرکه پاش - کژدم وارگان
- رتیل
- شترزنک یا عنکبوت شتری که در واقع عقرب نیستند
عقرب ها نیز مانند سایر بندپایان، دارای بدنی با دو قسمت اصلی (بخش سر و سینه و بخش شکمی) و چهار جفت پا هستند. اگرچه عقرب‌ها شباهت های آناتومیکی و کالبدشناختی با سایر بندپایان دارند، اما بررسی روند تکامل آن ها نشان می دهد که عقرب‌ها بیشترین ارتباط را با عنکبوت های خرمن دارند.
۶. عقرب ها قبل از جفت گیری می رقصند
عقرب‌ها در هنگام جفتگیری، به معنای واقعی کلمه با جفت خود می رقصند. این رقص با نزدیک شدن دو عقرب ماده و نر به یکدیگر، آغاز می شود. عقرب نر، پدیپالپ های جفت خود را می گیرد و با ظرافت او را به جلو و عقب حرکت می دهد تا اینکه زمان مناسب برای اسپرماتوفور یا تزریق اسپرم فراهم شود. زمانی که بسته اسپرم خود را در بدن عقرب ماده قرار داد، ماده را بر سمت دیگر سوق می دهد تا اسپرم ها در محل مناسب بدن قرار گیرد و دستگاه تناسلی عقرب ماده بتواند اسپرم ها را به درون خود بکشد. در زیستگاه های طبیعی، عقرب نر معمولاً پس از اتمام جفت گیری، سریع از ماده دور می شود زیرا عقرب ماده غالباً جفت خود را می خورد، تا انرژی از دست رفته خود را تأمین کند.
۷. عقرب ها تقریباً هر چیزی را می خورند
عقرب ها شکارچیان شبانه هستند! بیشتر عقرب ها حشرات، عنکبوت ها و سایر بندپایان را شکار می کنند اما برخی از آن ها از کرم های خاکی و کرم حشره ها تغذیه می کنند. عقرب های بزرگتر می توانند طعمه های بزرگتری نظیر جوندگان و مارمولک های کوچک را نیز را نیز بخورند. به نظر می رسد عقرب‌ها هر چیزی را که مطبوع طبع شان باشد، می خورند اما برخی از انواع عقرب‌ها تنها طعمه های بخصوصی مانند گونه های خاصی از سوسک ها یا عنکبوت های نقب زن را شکار می کنند.
نکته عجیب درباره تغذیه عقرب این است که در شرایط کمبود منابع غذایی، عقرب مادر، نوزادانش را می خورد.
۸. عقرب‌ها سمی هستند
عقرب ها زهر تولید می کنند. دم ترسناک عقرب در واقع از پنج قسمت شکمی با انحنایی رو به بالا و یک قطعه نهایی با نوک تیز به نام تلسون (telson) تشکیل شده است. تلسون جایی است که زهر در آنجا تولید می شود. در نوک تلسون یک ساختار سوزن مانند تیز، به نام نیش وجود دارد. وظیفه این ساختار تزریق سم به بدن قربانی است. بسته به اینکه عقرب نیاز به کشتن طعمه دارد یا خیر، همچنین بسته به اینکه شرایط تهدید کننده تا چه اندازه برای عقرب‌ها خطرناک و جدی است، این موجودات می توانند مقدار و غلظت زهر تزریقی را کنترل کند.
۹. عقرب‌ها در تاریکی می درخشند
به دلایلی که هنوز دانشمندان در مورد آن به توافق نرسیده اند، عقرب‌ها در زیر نور ماوراء بنفش می درخشند. کوتیکول یا پوست عقرب، نور ماوراء بنفش را جذب می کند و آن را به شکل نور مرئی بازتاب می دهد. این پدیده یافتن عقرب‌ها را به طرز چشمگیری آسان می کند. در واقع برای پیداکردن محل اختفای عقرب ها، استفاده از یک چراغ قوه فرابنفش در شب کفایت می کند. کوتیکول جدید عقرب ها پس از پوست اندازی، در ابتدا نرم است و حاوی ماده ای که باعث فلورسانس می شود، نیست. بنابراین عقرب هایی که به تازگی پوست اندازی کرده اند، تحت نور فرابنفش نمی درخشند اما فسیل های عقرب جا مانده در سنگ ها، علیرغم سپری شدن صدها میلیون سال هنوز خاصیت فلورسانس خود را حفظ کرده اند.
۱۰. عقرب ها برای مردم خطرناک نیستند
مطمئنا، عقرب ها می توانند نیش بزنند و گزش عقرب‌ها به شدت دردناک و ناخوشایند است، اما حقیقت این است که به استثناء چند مورد، عقرب‌ها نمی توانند صدمات زیادی به انسان وارد کنند. از میان نزدیک به ۲۰۰۰ گونه عقرب شناخته شده در جهان، فقط ۲۵ گونه می توانند زهری تولید کنند که برای یک شخص بالغ سالم خطرناک و کشنده است. ضعیف بودن بدن کودکان خردسال سبب می شود زهر عقرب، تهدید بزرگتری برای سلامت آن ها بوجود بیاورد. بنابراین برای حفظ سلامت کودکان و پیشگیری از نیش زهرآلود عقرب‌ها، این موجودات را با استفاده از سم اسکورپیان کیلر ریشه کن کنید.
